تا که بودیم ، نبودیم کسی / کشت ما را غم بی هم نفسی

تا که خفتیم همه بیدار شدند / تا که مردیم همگی یار شدند

قدر آن شیشه بدانید که هست / نه در آن لحظه که افتاد و شکست . . .

جاذبهــــــــ!

سيبـ هـا از چشم درختــــ اُفتـــــاده اند

درختـــ از چشمـ بــاغـ مي اُفتــــد

باغـ از چشمـ باغبـــانـ

و باغبانـ از چشمـ دنيــا

پسـ جايـ نگرانـيـــــــ نيستــ،

اينـ يكـ امر عاديســتــــــــ، ،

اگر من همـ از چشمـ تو افتــاد..!